Na heel wat gedoe heb ik de bestemming bereikt waar ik drie maanden zit. Ik zal het proberen in het kort uitleggen.

Vanochtend vroeg (denk dan aan 4.30 uur) zijn we met ze allen naar Schiphol gereden. Mijn ouders en broertjes. Ik had me thuis al ingecheckt om een lange rij te voorkomen. Helaas was dat plan niet gelukt. Driekwartier in de rij gestaan om mijn grote tas in te leveren. Daarna mijn broertjes en ouders gedag gezegd. Vervolgens moest ik weer in een lange rij staan om door de douane te komen. Jas uit, schoenen uit, laptop uit de tas en sjaal af voordat ik mocht doorlopen. Ik ben gelijk doorgelopen naar gate B27. Nog een paar sms'jes gelezen en wat verstuurd. Nu ik er toch over begin. Heel erg bedankt familie en vrienden voor alle kaartjes, sms'jes en telefoontjes!!

Boarden verliep prima. Alleen het moment dat we moesten vertrekken stonden we nog stil. We moesten wachten omdat er iets in Frankfurt niet goed was. Er zat nog ergens een slot op (inderdaad erg vaag). Na weer driekwartier te hebben gewacht in het vliegtuig, konden we vertrekken. Ik begon hem een beetje te knijpen of ik mijn volgende vlucht wel zou halen. Naast me zaten aardige Nederlandse mannen. We hadden allemaal het probleem van de volgende vlucht. Het was een aangename vlucht, behalve de landing. We stuiterden over de landingsbaan heen en met een spontane harde rem schoof iedereen een stukje naar voren. Het was al 9 uur inmiddels, dat betekende boarding time voor mijn volgende vlucht. Ik ben het vliegtuig uit gerend naar de bus. Toen de bus stopte bij de hal ben ik gaan sprinten. Sprinten, sprinten en nog eens sprinten. Natuurlijk stond ik aan de andere kant van het gebouw, voor mijn gevoel heb ik de marathon gerend. Bijna bij de gate riep een stewardess of ik naar Malta moest. Ja! riep ik terug en ze hield de deur open. Ik rende door en vergat mijn boardingpass te scannen. Ik werd terug geroepen om toch nog even mijn boardingpass te scannen. Gelukkig was het een aardige stewardess en viel het allemaal wel mee. In het vliegtuig zat een beetje fronsend boos Chinees meisje en aan de andere kant van het gangpad zat een Duitse heethoofd. Die man begon een zware discussie te voeren toen zijn tas per ongeluk werd aangeraakt. Beetje hopeloos. Naja die vlucht ook weer overleefd te hebben ben ik naar de bagageband gelopen, ja je voelt het al aankomen. Inderdaad mijn tas stond niet op de bagage en ook niet na een uur. Ik was niet de enige van die vlucht, waardoor er weer een rij stond bij de bagageservice. Toch maar even de school gebeld dat ik er langer over zou doen, dacht ik. Ik heb vier keer het noodnummer proberen te bellen maar die namen niet op. Erg handig. Waardoor natuurlijk mijn transfer niet op de airport stond te wachten op mij. Waardoor na de douane weer een half uur moest wachten op de transfer. In de tussentijd 2 aardig Braziliaanse meisjes ontmoet. Daarvan blijft één 5 maanden in Malta. We werden met ze drieen gebracht naar de campus. Ze rijden hier links, gevaarlijk en hard! Ik werd naar een mooi, leuk appartement gebracht. Er lagen al kleren in de andere kamer maar verder was er niemand. Ik ben met een Braziliaans meisje een cocktail gaan drinken om te vieren dat we nu echt daadwerkelijk ook er waren. Daar nog een aardig Duits meisje ontmoet. Toen naar een supermarkt gelopen waar de receptie ons naartoe stuurde. Het was erg klein en vooral erg duur. In het appartement was toen een Nederlandse jongen. Erg verbaasd stelde ik me voor, een Nederlander. De organisatie (plustaalreizen) vertelde namelijk dat de Nederlanders niet bij elkaar werden ingedeeld. Het was erg gezellig we hebben met de Braziliaanse en Duitse gegeten. De maaltijd die we zelf hadden gekookt. Rijst, hamburgers, sla en brood. Van alles wat. De hamburgers waren net sponsjes. Het brood was droog en zuur. Alleen de sla en rijst waren prima. Verder zijn Koen (de Nederlandse jongen) en ik gaan wachten op de andere twee. Koen wist te vertellen dat er nog een Italiaan en Nederlandse zouden komen. Rond 22.00 uur kwam de Italiaan binnen. Hij kan niet zo goed Engels, maar volgt hier een business cursus. We hebben hem de campus laten zien. De Italiaan is 30 jaar en een politieagent. Het was erg gezellig, maar qua communiceren lijkt het soms op hints. We waren allemaal moe van de vlucht en de dag, dus maar op tijd naar bed gegaan. Rond 1:30 uur kwam een meisje erg luidruchtig mijn kamer binnen. Ik lag lekker te slapen maar wilde erg graag alles weten. Het is een Nederlands meisje, Liza.

Volgende ochtend hebben we echt elkaar gesproken. Het was een aardig, druk en gek meisje uit Friesland. Op maandagochtend begonnen mijn eerste testen al. Alle 13 Nederlandse op de campus volgen de Cambridge Cursus (van drie maanden). In totaal zijn er denk ik ongeveer 25 mensen die het volgen denk ik. Eerste een tekst en daarna grammatica. Dat was onze schooldag, 2 uurtjes. Nog even het stadje Paceville gezien, waar een goede goedkope supermarkt te vinden was. 's Avonds heeft de Italiaanse man voor ons pasta gekookt. Erg lekker!!

Vandaag mondeling, luisteren en schrijven! Rond 13 uur weer klaar.. lekker gegeten! Morgen zijn we alweer vrij, onafhankelijkheidsdag! Vanavond naar de stad met alle nederlanders en morgen naar het strand!!

Groetjes aan allemaal!!

Liefs Alette